2 Childrens Welfare Mission 24-27/07

De afgelopen dagen zijn we aardig in een ritme gekomen wat past bij ons en bij het project. Wilbert en ik helpen op de school en de jongens bij de babies van Nafasi.
Ik ben alle dagen bij P1 blue in de klas geweest. Erg leuk om de kinderen te leren kennen en de juffen aan het werk te zien. De eerste twee dagen heb ik vooral meegeholpen met nakijken en gewoon met alle activiteiten meegedaan. Het lesgeven is zo anders. Alles gaat via het grote krijtbord aan de muur. Elke les begint met mondelinge uitleg en heel veel herhalen en de verwerking is iedere keer de voorbeelden overschrijven en 3 opdrachten daarbij op papier maken. De kinderen schrijven heel erg veel. Ze hebben eigenlijk allemaal een prachtig handschrift. Best bijzonder voor kinderen tussen de 6 en 8 jaar. Sinds twee weken heeft de groep een speaker waarmee ze engelse rijmpjes bij het alfabet zingen. Ze zijn er heel enthousiast over. Zingen helpt om plezier te hebben met leren. De juf die het meest aanwezig is heeft ook erg veel interesse in het onderwijs in Nederland. We hebben hele leuke gesprekken over hoe de systemen van elkaar verschillen. Ze vroeg zich ook af of we in Nederland ook eigenwijze kinderen in de klas hebben...ze dacht dat dat niet zo zou zijn. Dat vind ik k juist zo leuk om te zien dat kinderen overal hetzelfde zijn. Ze hebben dezelfde behoefte aan liefde en genegenheid en aan aandacht en uitdaging. Na een paar dagen leer ik de kinderen een beetje beter kennen en is het zo leuk om te zien hoe ze contact zoeken. De een door steeds even een hand te geven. De ander door te lachen en weer een ander door steeds iets te komen vragen. Teacher Rachel geniet daarvan! Ik ontdek ook dat het systeem erg gericht is op presteren en benadrukken wat je nog niet goed kan. Daar pas ik niet zo goed in. Tussendoor geef ik mijn complimentjes en teken ik smiley's in hun schrift. De juffen vinden dat prima. Eergisteren vroeg ik of ik een spel mocht doen aan het eind van de rekenles. Een leuke coöperatieve werkvorm met sommen uit die les op kleine briefjes. Dat was nieuw voor de kinderen (klein beetje chaos) en voor de juf. De kinderen waren echter zo enthousiast dat ze later in hun pauze nog doorgingen. De juf zag dat het anders was dan al dat schrijven wat de kids anders altijd doen. Ik vond het erg leuk om te laten zien. Wat wel heel erg leuk was was dat de juf vandaag zelf eenzelfde spel gemaakt had! Zo tof!
Gisteren heb ik een les gegeven. Heerlijk gezongen met ze en een hartje gevouwen. (favoriet sinds mijn missietrip afgelopen jaar) Jesus love is very Wonderful! Het was heel gezellig en de kids deden leuk mee. Vandaag plunderden ze de prullenbak en bleven ze van elk stukje papier hartjes vouwen. Lekkere schatten! Volgende week nog maar wat vouwlesjes doen!
Wilbert is in de klas geweest bij P3. Met de leerkrachten heeft hij besproken dat hij met kinderen apart kan gaan werken. Een aantal kinderen heeft dat ook wel erg nodig. Elke middag geeft hij hun bijles woordenschat en lezen. Bijzonder om hen zo te ondersteunen en beter te leren kennen. De lessen uit het boekje worden aangevuld met praktijkvoorbeelden of plaatjes vanaf zijn smartphone. Op de terugweg naar de klas moeten deze kids bij elke stap die ze zetten een letter uit het alfabet opzeggen. Zo blijft dat steeds beter hangen, vandaag moesten ze ook een woord in het Engels bij die letter zeggen. Vanmorgen bij de dag opening met alle kinderen en leerkrachten van de primary school werden we nog even naar voren gehaald. Nu weten alle kinderen hoe we heten. Lief en grappig hoe we overal gedag gezegd worden.
David en Silas gaan elke dag een paar uur naar Nafasi. Dat regelen ze helemaal zelf, daar helpen ze mee (bijna) als een volwassen begeleider. Ze halen de kleintjes uit bed en spelen met ze. Ze geven ze de fles en wat fruit en knuffelen ze als ze moeten huilen. De jongens zijn zo enthousiast als ze beginnen te vertellen over die lieve kindjes. Ze zeggen nu al dat ze er wel een paar mee naar huis zouden willen nemen. Zo gaaf dat we ze dit mee kunnen geven. Ze leren hun eigen talenten beter kennen en daarnaast ook te gebruiken voor anderen.
Meestal koken wij zelf onze eigen maaltijd, dat proberen we een beetje Oegandees te doen. We eten veel rijst, bonen en Irish potatoes.
De kinderen bij CWM krijgen vanuit een grote keuken eten, daarvoor staan ze op een gemakje een kwartier in de rij. Niks/ nooit kiezen wat je vandaag wilt eten...

Wilbert heeft een stapel engelse leesboeken bij de bibliotheek kunnen brengen. Daar waren ze heel blij mee. De boeken die er staan zijn over het algemeen erg oud.
Ook hebben we de verzamelde bh's gegeven. Een hele koffer vol. We denken dat het er meer dan 300 zijn. Super hoor voor de meiden hier. Zo fijn dat ze een maat kunnen kiezen, dat kan gewoon niet altijd. De voedingsbh's hadden ze nog nooit gezien. Leek ze wel erg handig. Vooral de sportbh's zijn erg welkom. Er wordt bijna iedere dag getraind met volleybal. Ze spelen op hoog niveau en hebben al heel wat bekers gewonnen. Blij dat we ze met zoiets eenvoudigs kunnen zegenen. Voor ons echt zo gewoon om te hebben. Ook de onderbroekjes voor de kinderen waren erg welkom. Als je de rijen kids ziet snap je wel dat er zoveel nodig is. Dank aan iedereen die meegeholpen heeft om de koffer te vullen!

We nemen trouw onze pillen tegen malaria maar zien bijna geen enkele mug. Wel fijn hoor dat we ons daar geen zorgen over hoeven maken. We zijn fit en relaxed. We mogen helpen en meewerken, niks moet, we geven zelf aan wat we willen. We hebben dus ook echt vakantie. Zijn ook al lekker uit eten geweest en hebben gezwommen in een klein waterpark. Het was bijna een privébad, want er waren nog maar 3 anderen. Oegandezen houden niet van water, zeggen ze.
We hebben een prima huisje (met zelfs een wasmachine) met terras. We kunnen heerlijk buiten in de schaduw zitten. Kijkend naar onze privé jungle. Gisteren waren er weer heel veel aapjes. Een aapje zagen we ook bij de buitenkraan even wat slokjes nemen...Onthouden: flesjes vullen doen we vanaf nu binnen!
We kunnen hier trouwens het water uit de kraan drinken. Het project heeft een eigen bron en filter. Heel erg fijn en lekker!
De jongens hebben ook al ontdekt dat als je met een bal naar het sportveld loopt je niet hoeft te vragen wie er mee wil doen. De kids lopen gewoon met je mee!